Excellentissime, Illustrissime, ac Reverendissime Domine, Domine Antistes, Episcope, D. Patrone gratiosissime!

Saepe me, acceptorum insignium ab Excellentia Vestra beneficiorum memoria, reficit, et consolatur. Ejus, etiam hoc, quod advolvo, tenue quantumvis monumentum extare perdemisse cupio, apud Eum, qui meam operam, sciptis praesertim pro Ecclesia S. Matre nostra, testatam, benignitate sua prosequi dignatur, eaque peculiari; ut ex ea laude, quam Epistolis S. Augustini a me in patriam linguam conversis tribuere dignabatur, cum solatio collegi. Gloriari possunt in Domino Religiosi ordines se tanto Patrono, quantum in Excellentia Vestra, Sabariae praesertim, reperere. Huic tam munifico, eorum Patri et propugnaculo, scriptum, quod germanice editum, in hanc epitomen contraxi, serviat nonnullo solatio suscepti pro eorum defensione laboris. Non cupio typis id dari; est enim e multo majore opere, tenue dumtaxat compendium; quamquam quasi in nucula continere videatur totam libri medullam. Responsorum meorum duos, quos elucubratus sum, tomulos, gratiis Excellentiae Vestrae perdessime commendo. Prosequor; sed in tanta Librorum, quos cuperem, inopia, fateor, segniter. Sacras Excellentiae Vestrae manus perdessime osculor, et perenni submissione cum veneratione maneo.

Scepusii 8. Martii 1793.

Excellentiae Vestrae
humillimus ac veteranus Cliens
ac servus
J. Bapt. Molnár C. S.