LITERARY AND SCHOLARLY CORRESPONDENCE
1710-1777 |
Reverendissim Domine! Domine mihi Gratiosissime! Potissima scribendi mihi causa est, ut Reverendissimam Vostram debitis officiis quamprimum prosequar. Cujus praesentia desiderata diu brevissimo tempore non reddita sed ostensa fameni non extinxit, sed viritavit. Cum divulsi essemus, (sed quid? nam ne coalveramus quidem) Viennam hora noctis decima delatus sum, qua in Praedicatorum Coenobio exacta, ad mea redivi. Hic revocata retro mente adverti excidissem e memoria, ut Reverendissimam Vostram orarem, de libris quibusdam sunt hi: Corpus Juris Canonici in 4° in 4 tomis compactum, Cornelius a Lapide in Evangelia in folio, Genetti exemplaria duo, in A. R. Domini Páffán mensula composti, his accedit Maschat quem credo in codem cubili esse, et LXX, quos hodie cum aliis libris ad Suam Excellentiam Spectantibus Illustrissimi Comitis Jumoris Fekete ocsasione misi, Istos inquam ut Reverendissima Divina, cum fieri potuerir, Quinque-Ecclesias abire pubeat, submisse rogo. Praeterea dignetur Suae Excellentiae insinuare, me, postquam hesterna epistola pro Eusebii Historia Supplicuisse, hodie ab A. R. P. Gazzaniga eadem provisum esse, proinde imploratum Beneficium in aliam materiam demississime petere, reservari. Quod sequitur, praecipuum esst: videlicet ut Reverendissima Vostra dignetur tanquam suo Nomine Suae Excellentiae proponere, quod, si Gratiose intendar, ut Theologicum Gradum in Italia fascipiam, de eo jam nunc certum me eſſe necessarium sit, tum quia alioqui imparatus ero, neque enim in incertum expedit praesentem laborem cum minus utili ac vulgari commutare; tum quia cum res ea in itinere peragenda sit, praevie ad eam, ex qua gradus sumendus est, Universitatem scribere oporteret, sicuti A.R.P. Gazzaniga me certorem fecit. Qui ipse me hortatus, ut Voluntatem Suae Excellentie brevi explorarem. Ex quibus consectarium est, illud quoqe a Sua Excellentia determinandum esse. Pisisne an Bononiae Gradum accipere debeam, an nullibi. Reverendissima Divina maxime me obstringet, si rem hanc, quem ego peragere nec scio, nec si scirem, auderem, confecerit. Optime autem evenisse credam, utcunque evenerit. Reverendissimae Vostrae Patrocinio commendans humillime persevero. Reverendissimae Vestrae Humillimus Cliens Viennae 12 Apr. 1766 Josephus Koller |
Készült az MTA BTK "Lendület" Kutatócsoport keretében: Nyugat-magyarországi irodalom 1770–1820
Edited and published in the project "Lendület/Dynamism" Research Group of Research Centre for Humanities of Hungarian Academy of Sciences: Western Hungarian Literature 1770–1820