
LITERARY AND SCHOLARLY CORRESPONDENCE
Litterae Excellentiae Vestrae dd 28. Nov. heri mihi redditae fecerunt, ut nulla licet culpa mea, velut fidei datae immemor erubescere deberem. Misi equidem medio Excellentissimi D. Nuntii Apostolici Librum de Jubilaeo, cum utraque Repraesentationem videlicet contra priorem ac novissimum catechismum exeunte mense Augusto Papam deferendum ubique officialibus Excellentiae Vestrae consignandum. Sed quia praevidebam posse contingere, quemadmodum etiam consigit, ut S. Nuntius Repraesentationes, quas eidem tradidi apertas, veluti ab se praevie perlegendas, expedire ad Libeo puatermitteret initio Septembris rursum misi medio Ignatii Fehérváry Ex-Jesuitae Librum de Jubileo, et utramque Repraesentatione. Praerea misi librum Illmo Dno Praeposito, Comiti Batthyány ex teunas eidem Litteris scripsi, in quarum una suggessi, ut Excellentia Vestra unum e duobis Libris de Jubilaeo Domine Episcopo Munkacsensi cedere dignetur. dictus Fehérváry Libros illos ... deferendos, atque inde secura occasione Agria expediendos habebat. Haec est series propriae confessionis, e qua non tam mei excusationem absolutionemque ab Excellentia Vestra benigne erui peto quam ut, si fieri posset, ad id conserve aliquid Excellentia Vestra dignetur, ne ejusmodi Scripta per incertas ex parum tutas manus circumferantur. Nunc duplici iterum via cum hasce litteras, tum Repraesentationem, contra novissimo Catechismos ad Excellentiam Vestram expedio, nempe per Buda, et per Vienna, atque ut de horum perceptione certum me reddere dignetur Excellentia Vestra, pro mea quiere, humillime supplico. Illustrissimi Episcopus Scepusiensis, et C. Eszterházy Vicarius Vaciensis per me de substantia Catechismi, quem nondum perceperant, informati pollici.. sunt, se adversus eundem repraesentaturos esse, eandem esse apud sua Celsitudine primate dispositionem e suae a Latere canonico intellexi. Excellentissimus Archi-Episcopus Colocensis dixit mihi se Catechismum illud aprobasse, propterea quod essi aliqua adhuc contineat animadversione digna, inter explanandum verbi corrigi possis, quaedam vero, quae ego Catechismo vitio dabam, in ipso contineri negavit. Illustrissimus Episcopus Bosniensis approbavit eundem pariter, sed confessus est, se illa dumtaxat doctrine capita, in quibus prior Catechismus emonens fuit in hoc novissimo inspexisse D. Abatem Tihaniensem, cujus consilio in prionis Catechismi negotio ujus fuerat d. vicarius Veszprimiensis, submissa tempestive Repraesentatione nostra praevenire studui. In his circumstantis vix alia superest evadendi, et amoliendi Catechismi via, quam ut Celsissimus Princeps primas Seniorum episcoporum Judicio cense sani... suam quoque auctoritate et quo majori fieri potest cum energia adjungat. Alioquin turbae existent, nam praesul meus, essi omnes consenserint, non movebitur, sed quod in Repraesentatione sentatione profitetur, opere ipso demonstrabit. Excellentissimus d. comes Index curiae mihi dixit, ne multas contra dictum catechismum difficultates obmoveamus, eo quod haec res, si consistat in minutiis, non bonum effectum esset habitura, et ex omnibus siquis conjeci, sua excellentia ad praessitum jam a Cardinali consensum respicere, a quo essi jusse dis cordaverimus, discordia haec non esset in animis hominum bonam impressione factum. ceterum affirmavit, se quoque a Catechismis ipsis alienum esse. Dolendum est certe quod is sit rerum nostram status; postquam tamen in eum incidimus, si non postumus salvare fratres nostros salvemus nosmetipsos. Non possum praetermittere, quin eas quoque litteras, quae quae a Praelato meo ad d. Comitem Niczky alique puo officio Exhortationis Gymnasii nominari perentem datae sunt, in copia communice. In negotio civitatis sua maestatis ... nos affidavit, quod in compensatione jurium nostrum bonum immobile, sine praejudicio tamen orarii Regii, simus recepturi; et cum hoc non obstante ad tractatum descendere nos non posse declarassemus excellentissimus d. Comes Cancellarius nos a correspondentia secum imposterum in eo negotio fovenda suo modo inhibuit. Si potentia actum fuerit, um patiemur quidem, sed habemus Dominum, qui respondeat pro nobis. Ausim quoque insinuare Excelentiae Vestrae, quod quidquid in praemisso negotio, utrinque scriptum est, in uno Libro descriptum apud nos habeatur, cujus communicatio suo tempore a Capitulo Nostro, in quo deponetur, haberi poterit. |
Készült az MTA BTK "Lendület" Kutatócsoport keretében: Nyugat-magyarországi irodalom 1770–1820
Edited and published in the project "Lendület/Dynamism" Research Group of Research Centre for Humanities of Hungarian Academy of Sciences: Western Hungarian Literature 1770–1820