Etsi cum Lumborum dolore aliisque curis, quas ne pudorem omnem in rogando dimittere videar, silentio praetereo aliquot abhinc diebus conflictor tamen ut ex Mariosae nostri ad Rogarium Litteris adcepi quantisto honoribus ac beneficiis Augusta imperatrix nuperime cumularit, statim de gratulatione cogitavi, neque tam in aliud tempus differendam cunsui, ne seram reprehenderas. Tibi igitur Gratutor, Praesul amplissime, et ut adscriptio iphaec in nobilissimum ordinem tam spendida, ac luculenta aditum ad ampliores quas promereris, dignitates Tibi parat, vehementer exopto. deum immortalem!

cur ego non adsum spectator honorem Tuorum?. Mariosae fere inviderem, nisi intelligerum, nihil ex praesentia mea splendoris Tibi, mihi multum ex itineribus incommodi derivari posse. Hoc equidem Te rogo, ut gratulationem hanc meam ex intimis animi sensibus profectam habeas. Vale

Romae tertio Kal. Majas LXXVIII