LITERARY AND SCHOLARLY CORRESPONDENCE

Írói és tudóslevelezés [1013]

1013 
Fogarassi
András
báró
Zajezdai
Patachich
Ádám Sándor
Kalocsa
1779-11-03
Kalocsai Főszékesegyházi Könyvtár
ms. 447.

Sub finem Mensis Octobris dum Mvaradini agebam adferantur mihi: Literae D. Agentis Romani, datae 18. Septembris, queis postquam enarrasset quid Romae circa Jesuitas nuper actum sit, jubet me nova haec aut praesenti Excellentiae Vestrae percensere, vel per Literas absenti significare; existimo equidem D. Agenten haec omnia Excellentiae Vestrae jam perscripisse, committere tamem non possum, quin ejus voluntati morem geram. Atque ut fide optima illa recenseam, placuit ipsa Epistolae verba exscribere.

Dopo la sudetta mia Lettera, non ho creduto di doverla importuner con alte, per mancanza di materie rimarchevoli; tanto piu’, che il considerabile Fatto del Vescovo della Russia bianca nella parte di Polonia, spettante in oggi all’Imperatrice delle Russie, quale in figura di visitatore Apostolico in quelle parti ha rinuovata l’estinta compagnia con l’apertura di un noviziato, lo viddi espresso, e stampata nelle gazzette pubbliche; e pero’ non giudicai, di doverlo mandare né a Vostra Signoria, né a Monsignore Arcivescovo. 

Simil fatto ha causato dello strepito in Roma per parte de’ Ministri Borbonici. Il Papa pero’ con il manifestare ad essi Ministri il carteggio avutosi da questo Monsignor Borgia Segretario di Propaganda con il Nunzio di Polonia, e detto Vescovo, ha fatto costare, che nel Breve di Visitatore Apostolico concessogli, non ha dato a (..) vescovo le facolta’,  che si e’ arrogato, di aprire il Noviziato, ma ch all’ opposito nel carteggio gli ha espressamente fatto intendere, che non potesse innovar cosa veruna quoad exstinctam societatem.

Li Ministri Borbonici si son per ora dimostrati appagati di questa Pontificia sodisfazione. Roma pero dice, che non si contenteranno, e vorranno qualche cosa di piu; e pero la Sede Apostolica sta sempre in guai. Haec sunt verba Epistolae. Mitto reliquam Epistolae partem. utpote quae solum necessitudinis, et bene volentiae inter amicos significationem continet.

Priusquam Epistolam finiam humillime Excellentiae Vestrae significo me his diebus petiise a Reverendissimo Domino Seminarii Praefecto, ut hospitium praebear alatque adolescentulum quem piam in Seminario, qui mihi sevitia quibus indigeo paestet; respondit idem Domino Praefectus, se id non posse sine gratioso Excellentiae Vestrae annutu facere, svasitque propterea mihi, ut id ab Excellentia Vestra peterem, ac si facultatem ab Excellentia vestra obtinuero, de libentissime petitioni meae delaturum promisit. oro proinde humillime

Excellentiam Vestram magnis multisque gratis, quibus me indignum auxit dignetur hanc etiam. addere. Quod reliquum est maximum nobis dolerem adtulit triste de adversa Excellentiae Vestrae: Valetudine nuntium, Spero aures paebebit ferventibus precibus nostris coelum, brevique laetum redditae valetudini nuntium moerorem animi absterget, geminabo hunc in finem preces, et crastina die D. Carolo Borromeo sacra incruentum sacrificium pro Excellentia Vestra Rerum Domino afferam. Denique mw gratiis, et Benignitati Excellentiae Vestrae humillime commendo, et Sacras vestes humillime exosculans maneo

Excellentiae Vestrae

Coloczae 3a Novembris 1779.

Latin
2025-08-08 00:00:00
Dóbék Ágnes
 

Készült az MTA BTK "Lendület" Kutatócsoport keretében: Nyugat-magyarországi irodalom 1770–1820

Edited and published in the project "Lendület/Dynamism" Research Group of Research Centre for Humanities of Hungarian Academy of Sciences: Western Hungarian Literature 1770–1820